Okul disinda yaninda defter-kalem tasima aliskanligi hic olmayan cantasinda minimum esya ile yasamayi seven biri olarak gecenler de degisik bir sey yaptim. Kendime kucuk bir not defteri aldim. Yanina da arkadas olsun diye renkli kalemler :)
Bazen icimden gecenleri yazma ihtiyaci duyuyorum ama yazacak yerim olmuyor. Surekli herseyi telefona yazmayi da sevmiyorum. Oyle zamanlarda kullanirim diye dusundum. Simdiden epey yazdim. Meger ne cok sey varmis aklimda haberim yokmus.
Hem yazdigim icin ani kacirma, mutlu bir hissi hatirlayamama gibi kaygilarimdan da kurtulmus oldum. Ki bunlar benim hayatim boyunca hep en buyuk korkularimdan olmustur. Kayit altina alinca kaybetmiyormusum gibi geliyor.
Kim bilir... Belki de bu sekilde kendimi kandiriyorum.
Oyle bile olsa muhim olan benim mutlu olmam degil mi?
Simdilik boyle mutluyum :)
0 comments:
Post a Comment