Hafta sonu hava cok sicakti.
Zaten gecen hafta hava her gun sicakti.
O sicakta kendimize cehennem azabi cektirmemek adina evde ve disarda yapilmasi zorunlu islerimizi bitirdik ve kendimizi sahile attik.
Aslinda planimiz daha erken gidip, guneslenmek, sahilde kitap okumak, vs. idi ama bahsi gecen "zorunlu i$ler" malesef 6 gibi bitti. (en azindan cumartesi gunu oyle oldu)
Sonrasinda biraz atistirdik ve sahile inmemiz 7 yi buldu.
Sonrasinda biraz atistirdik ve sahile inmemiz 7 yi buldu.
8-8.30'a kadar yuzduk.
Inanilmaz iyi geldi.
Inanilmaz iyi geldi.
Michigan Golu tatli su golu oldugu icin deniz gibi degil tuzsuz.
Icinde kendimi devasa bir havuzda yuzer gibi hissediyorum.
Dibi ise incecik kum, en ufak bir tas parcasi bile yok.
Durgun gunlerde her seyi gormek mumkun.
Golun Kasim ayindan Mart'in sonuna dek donmus olmasindan olsa gerek bu kadar gec bir saatte suyun bu kadar sicak olabilecegi hic aklima gelmezdi.
Saat 9'a yaklasiyordu ve sahil bu kadar kalabalikti.
Bir yanimda boyle bir manzara varken
Basimi diger yana cevirdigimde John Hancock binasinin direkleri sisten tamamen kayboldugunu gorudum.
Bir sure sonra sis daha da assagilara indi.
Bir ara gorus mesafemizi bile etkiler hale geldi.
1-2 saat sonra kocaman soguk damlalar halinde yagmur yagdi.
Ardindan sis tamamen dagildi.
Ardindan sis tamamen dagildi.
Tum bunlar benim icin cok ilgincti.
0 comments:
Post a Comment