Egzersiz yapmayi hic sevmedigimi, hatta o kadar ki, (nadirende olsa) biraz kilo falan aldigimda egzersiz yapmak yerine diyet yapip sevdigim yiyeceklerden uzak kalmayi tercih ettigimi hic soylemedim sanirim.
Oyleyse, en son sirt agrisi sikayetiyle doktora gittgimde ($ukurler olsun) kemiklerimde hic bir problem olmadigini, fitigim falanda olmadigini ama sirt kaslarimin cok zayif oldugunu ve kemiklerimi desteklemek yerine uzerinde yuk oldugunu adeta sirtima bir sirt cantasi yada bir yular gibi bindiklerini soyledigindende sozetmedim.
Ve benim tum bunlari 1-2 gun umursayip sonra tamamen unuttugumu (yada unutmus gibi yaptigimi) tabi ki ne blogumun okurlarina ne de etrafimdakilere caktirmadim.
Taa ki!
Kotu ruyalar gormeye baslayip, uyku duzenim ma'hvoluncaya kadar.
Son 2-3 haftadir surekli yuksekten dusup bazen yere carpip paramparca oldugumu bazen ara katlardaki balkonlardan birine carptigimi ve kafa tasimin kirildigini, bazen ellerimle pencere kenarlarina tutunmaya calisarak kurtulmaya calistigimi ama beceremedigimi yere serbest dustugumu goruyorum.
Yani sira, yine ruyamda balkon demirinde planking yapiyorum, damda kosuyorum, ayagim kayiyor dusuyorum.
Bakon demirinde planking? Damda gezmek?
Ne alaka? Yani ne isim var niye yapiyorum boyle seyler?
En kotu tarafi, hepsi gercek gibi, cok inandirici olmasi. Resmen cizgi film karakteri gibi her bolum oluyorum.
Zaten sonunda hep dusuyorum ve uyaniyorum. Bazen gurultulu, hatta hareketli de oldugum oluyor.
Sonra da bir daha uyuyamiyorum. Her uyumak istedigimde o dustugumlar geliyor gozumun onune.
Hayatinin hic bir doneminde intihar egilimleri olmamis, keyfi son derece yerinde bir insan olarak bu tarz kabuslar gormem cok anormal.
Baslangicta anlam veremedim. Havadandir falan dedim. Sonrasinda zaten biraz hastaydim, atesim cikmistir, ondan olmustur dedim. Orta kulak iltihabi ilerlediginde baska bolgelerle etkilesim haline gecip boyle seylere sebep olabilir bazen, ondandir dedim. Dedim ama is cigrindan cikti.
Uzulmesin diye soylemiyordum ama en sonunda anneme soyledim (Bu arada annem uzman psikolog)
2 dakika dinledi ve terleyecegim bir egzersiz yapmami ve bol bol su icmemi soyledi.
Aslinda bu konularda ilmi acidan ben daha iyiyim (bu arada bu annemin fikri) cunku olayin kimyasini biliyorum. Beyinin i$le$ini biliyorum. O daha ziyade felsefesini biliyor ama onunda tecrubesi benden fazla. Kadin benim on binlerce mislim vaka gormus. Benimle bir olur mu? Bir kere daha gordum olmuyormus.
Muhtemel sebepleri de soyle siraladi:
bu son gezi olaylarina, olenlere, hapse atilanlara cok uzulmu$tum. Eminim herkes uzulmustur ama ben biraz fazla hassasim. Bir de uzakta oldugum icin acimi paylasamadim, yasayamadim. Tek tek hayat hikayelerini okuyup kendimi daha da kahrettim.
Etrafimda, Facebook'ta vs. hukumet yanlisi insanlarda var. Onlarin vicdansiz tepkilerine cok sinirlendim ve bir insanin nasil boyle zalim olabilecegini anlayamadigimdan cok uzuldum.
Bir de yeni evi yenilemesi icin anlastigimiz tasararon firma her seyi yanlis, cok yavas ve kalitesiz is yaparak, buna ragmen utanmadan ekstra para talep ederek sinirlerimi iyiden iyiye yipratti.
Neticede is basa dustu. Kaderde mutfak kirmak fayans dosemekte varmis. O durum zaten canimi cikardi.
Tabi bunlara ek onun bildigi ama soylemedikleri de var. Mesela bir gun eve donerken yolda giderken otobanda minik bir tasin carpmasiyla arabamin on caminin tuzla buz olmasi, ve sigortanin $500'in altinda oldugu icin zarari karsilamamasi, isle alakali sinir bozucu bir dunya mevzu ve bu mevzulari daha da sinir bozucu hale getiren insanlar, gelmek bilmeyen gocmenlik kagitlarina falan deginmiyorum bile. Zira onlar devede kulak.
Iste tum bunlar ve daha fazlasi nedeniyle artik hergun 1 gun 2, diger gun 4 km olmak uzere kosuyorum.
2. gunden itibaren normal uyumaya basladim.
Bacaklarim et kesti. Her yerim agriyor. Insanlarin egzersiz yapip kendilerini iyi hissettikleri o a$amaya gelemedim henuz ama o uykusuz gunlere geri donmekten korktugum icin birakmayi dusunmuyorum.
Aklinizda bulunsun sizde boyle garip seyler yasiyorsaniz. Bu garip seylerin bir adi var : travma sonrasi stres bozuklugu.
Asiri adrenalinden beyinde norotransmiter akimi zamanla bozulmaya basliyor. O da bu ve bunun gibi baska pek cok seylere sebep olabiliyor.
Bundan kurtulmanin en kolay yoluda terleten fiziksel aktivite ve idrarla atildigi icin bol bol su icmek (her cesit cay yada soguk icecekler adrenalini atarken suyun yerine gecmiyor. Yani suyu su olarak icmek $art)
Bunlar da gecen sene New Balance'da rengini ve hafifligini begenip bir heves aldigim ko$u pabuclarimla fotografim (instagrama eklemistim).
Gordugunuz gibi hemen hemen hic kullanilmadi. Yep yeni piril piril duruyorlar.
Kismetse bu yaz eskitip yenisini aliciyim :)
Oyleyse, en son sirt agrisi sikayetiyle doktora gittgimde ($ukurler olsun) kemiklerimde hic bir problem olmadigini, fitigim falanda olmadigini ama sirt kaslarimin cok zayif oldugunu ve kemiklerimi desteklemek yerine uzerinde yuk oldugunu adeta sirtima bir sirt cantasi yada bir yular gibi bindiklerini soyledigindende sozetmedim.
Ve benim tum bunlari 1-2 gun umursayip sonra tamamen unuttugumu (yada unutmus gibi yaptigimi) tabi ki ne blogumun okurlarina ne de etrafimdakilere caktirmadim.
Taa ki!
Kotu ruyalar gormeye baslayip, uyku duzenim ma'hvoluncaya kadar.
Son 2-3 haftadir surekli yuksekten dusup bazen yere carpip paramparca oldugumu bazen ara katlardaki balkonlardan birine carptigimi ve kafa tasimin kirildigini, bazen ellerimle pencere kenarlarina tutunmaya calisarak kurtulmaya calistigimi ama beceremedigimi yere serbest dustugumu goruyorum.
Yani sira, yine ruyamda balkon demirinde planking yapiyorum, damda kosuyorum, ayagim kayiyor dusuyorum.
Bakon demirinde planking? Damda gezmek?
Ne alaka? Yani ne isim var niye yapiyorum boyle seyler?
En kotu tarafi, hepsi gercek gibi, cok inandirici olmasi. Resmen cizgi film karakteri gibi her bolum oluyorum.
Zaten sonunda hep dusuyorum ve uyaniyorum. Bazen gurultulu, hatta hareketli de oldugum oluyor.
Sonra da bir daha uyuyamiyorum. Her uyumak istedigimde o dustugumlar geliyor gozumun onune.
Hayatinin hic bir doneminde intihar egilimleri olmamis, keyfi son derece yerinde bir insan olarak bu tarz kabuslar gormem cok anormal.
Baslangicta anlam veremedim. Havadandir falan dedim. Sonrasinda zaten biraz hastaydim, atesim cikmistir, ondan olmustur dedim. Orta kulak iltihabi ilerlediginde baska bolgelerle etkilesim haline gecip boyle seylere sebep olabilir bazen, ondandir dedim. Dedim ama is cigrindan cikti.
Uzulmesin diye soylemiyordum ama en sonunda anneme soyledim (Bu arada annem uzman psikolog)
2 dakika dinledi ve terleyecegim bir egzersiz yapmami ve bol bol su icmemi soyledi.
Aslinda bu konularda ilmi acidan ben daha iyiyim (bu arada bu annemin fikri) cunku olayin kimyasini biliyorum. Beyinin i$le$ini biliyorum. O daha ziyade felsefesini biliyor ama onunda tecrubesi benden fazla. Kadin benim on binlerce mislim vaka gormus. Benimle bir olur mu? Bir kere daha gordum olmuyormus.
Muhtemel sebepleri de soyle siraladi:
bu son gezi olaylarina, olenlere, hapse atilanlara cok uzulmu$tum. Eminim herkes uzulmustur ama ben biraz fazla hassasim. Bir de uzakta oldugum icin acimi paylasamadim, yasayamadim. Tek tek hayat hikayelerini okuyup kendimi daha da kahrettim.
Etrafimda, Facebook'ta vs. hukumet yanlisi insanlarda var. Onlarin vicdansiz tepkilerine cok sinirlendim ve bir insanin nasil boyle zalim olabilecegini anlayamadigimdan cok uzuldum.
Bir de yeni evi yenilemesi icin anlastigimiz tasararon firma her seyi yanlis, cok yavas ve kalitesiz is yaparak, buna ragmen utanmadan ekstra para talep ederek sinirlerimi iyiden iyiye yipratti.
Neticede is basa dustu. Kaderde mutfak kirmak fayans dosemekte varmis. O durum zaten canimi cikardi.
Tabi bunlara ek onun bildigi ama soylemedikleri de var. Mesela bir gun eve donerken yolda giderken otobanda minik bir tasin carpmasiyla arabamin on caminin tuzla buz olmasi, ve sigortanin $500'in altinda oldugu icin zarari karsilamamasi, isle alakali sinir bozucu bir dunya mevzu ve bu mevzulari daha da sinir bozucu hale getiren insanlar, gelmek bilmeyen gocmenlik kagitlarina falan deginmiyorum bile. Zira onlar devede kulak.
Iste tum bunlar ve daha fazlasi nedeniyle artik hergun 1 gun 2, diger gun 4 km olmak uzere kosuyorum.
2. gunden itibaren normal uyumaya basladim.
Bacaklarim et kesti. Her yerim agriyor. Insanlarin egzersiz yapip kendilerini iyi hissettikleri o a$amaya gelemedim henuz ama o uykusuz gunlere geri donmekten korktugum icin birakmayi dusunmuyorum.
Aklinizda bulunsun sizde boyle garip seyler yasiyorsaniz. Bu garip seylerin bir adi var : travma sonrasi stres bozuklugu.
Asiri adrenalinden beyinde norotransmiter akimi zamanla bozulmaya basliyor. O da bu ve bunun gibi baska pek cok seylere sebep olabiliyor.
Bundan kurtulmanin en kolay yoluda terleten fiziksel aktivite ve idrarla atildigi icin bol bol su icmek (her cesit cay yada soguk icecekler adrenalini atarken suyun yerine gecmiyor. Yani suyu su olarak icmek $art)
Bunlar da gecen sene New Balance'da rengini ve hafifligini begenip bir heves aldigim ko$u pabuclarimla fotografim (instagrama eklemistim).
Gordugunuz gibi hemen hemen hic kullanilmadi. Yep yeni piril piril duruyorlar.
Kismetse bu yaz eskitip yenisini aliciyim :)
0 comments:
Post a Comment