Botanic garden {Ingiliz bahcesi ve fazlasi}~

Insanlarin mecburen tanimak ve gecinmek zorunda oldugu insanlarla ilk gorusmeleri hep zordur.

Mesela esinin/sevgilinin ailesiyle tanisma bu durumlardan bir tanesi.

Hic tanimadigim insanlari kizlari ogullarini begendi diye, begenme mecburiyeti!

Sevimli gozume cabalari, sahte sevgi gosterileri...

Gercekten hic bana gore degil!

 Ayni sekilde ailelerin tanismasi da oyle.

Iki ailenin bir biriyle tanisip anlasmaya calismasinin tek sebebi evlatlarinin birbirini taniyip sevmesi.

Belki normalde olsa hayatta karsilasamayacak, karsilassa bile birbirlerini sevmeyecek insanlar.

Neden bir birlerini sevmek/anlasmak zorunda olsunlar ki?

Bu zor durumu biraz kolaylastirmak icin, biz annelerimizi tanistirirken resmi bir aksam yemegi yerine park, muze  gibi bir yere gezi planlamayi tercih ettik.

Boylece hem etkinlik icinde olduklari icin birbirlerini inceleyecek, hem de yer yer goz suzecek, belki ufaktan laf soyleyecek firsati bulamazlar diye dusunduk.

  Hava kotu olsaydi, sanat muzesine gidecektik.

Sansimiza guzeldi. Botanik parkina gittik.

Fotograflara bakinca hak vereceginizden eminim.

Burada insan dunurunu bile sever. :)

Gayet keyifli, rahat bir ortam, agaca, cicege bocege bakmaktan bir birlerine bakamadilar. 

Sadece bu gibi isler icin degil tabiki, kucuk cocuklu aileler icinde cok harika bir mekan.

Cocuklarin kosup oynayabilecegi, temiz hava alip, yeni cicekler, bitkiler taniyabilecegi hos bir mekan.

Tek kusuru (o da kusur sayilirsa) devasa olmasi.

Buraya geliyorsaniz tum ogleden sonranizi buraya ayirmalisiniz. Hatta belki tum gununuzu.

Ben cayirdan cimenden cok hoslanmadigim icin soyle bir bakip gectim ama yesillik sevenler eminim daha cok vakit gecirmek isteyecektir.

Cok buyuk olunca nerenin neresi oldugunu dogal olarak unuttum.

Nasil bir yer olduguna dair fikir edinebilmeniz icin begendigim tum fotograflari eklemeye calistim.

Iyi seyirler... 

O kadar buyuktu ve o kadar cok fotograf cektim ki tek bir posta sigdiramadim.

Devami gelicek...