Amerika disaridan cogu kisiye bedava, cok ucuz bir ulke gibi gozukuyor, is bulmakta cok kolay, universite okumakta
ohhhoooo! disco disco dans!
Her an bir parti ortaminda yasiyoruz!
Her sey bedava!
Yehuuuuu!
***
Unutun bunu
gercekte
TAM TERSI!
Bir kere baya sIKIci bir ulke ama bu gunku konumuz bu degil.
Bugun para konusucagiz.
Genel anlamda cok pahali bir ulke ve is bulmakta, para kazanmakta baya zor.
Ucuz olan seyler var tabi ama hayati seyler degil. Mesela elektronik, yada kozmetik nispeten makul ama ayaginda corabi olmayan, yiyecek yemegi olmayan, basini sokacak dami olmayan biri ne yapsin kometigi?
Ev, yiyecek gibi temel ihtiyaclar son 4-5 yilda hizla pahalilandi.
Oncesinde de zaten kit kanaat yasiyorduk. Simdi iyiden iyiye zorlaniyoruz.
Istatistiklere gore Amerikalilarin %90indan fazlasi aydan aya yasiyor ve kenarda kotu gunler icin tek kurusu yok. Kendisine destek olacak kimse de yok. Cunku herkes fakir.
Es kaza mortgage'la falan bir ev almayi basarabilenler omurleri boyunca odeyecekleri bir borcun altinda ezilerek, adeta muebbete mahkum oluyorlar.
Ki bu iyi seneryo!
Bir de surekli artan kiralarin kolesi olma durumu var.
Sec begen al durumu yani
Ve bu oranlar sadece Amerikalilar arasinda yapilan arastirmalarla varilan sonuclar.
Yabancilarin durumuna hic girmiyorum bile.
Eyaletten eyalete degismekle birlikte genel anlamda krizle birlikte kuculen pastayla irkcilikta yeniden hortlamis durumda.
Ha tabi, siradan bir is yapiyorsaniz, bulasikcilik, garsonluk yaparken Amerikalilarin istemeyecegi isleri yaparken bunu cok hissetmeyebilirsiniz.
Ne zamanki muhendis, doktor yada avukatlik gibi onemli bir is yapmaya basliyorsunuz.
Pastadan alacaginiz pay buyuyor, ve kiskanliklar, assagilamalar, ayrimciliklar basliyor.
Inceden inceye sinirlerinizi yipratmak icin ugrasanlar cok oluyor.
Tabi ben agizlarinin payini veriyorum ayri mevzu.
Beni "ya sev ya terk et" fasismiyle susturamazlar!
Durduramazlar!
Ben adamin canina okurum!
O kadar net soyluyorum, yapiyorum da :)
10 sene once Amerika'ya gelen kavruk cocuk yok karsilarinda!
Neyse ne diyordum
Arastirma icin bazen okullara data toplamaya gidiyorum. Ogretmenlerle konustugumda, okulda hemen hemen her hafta 1-2 ogrencinin bayildigini ve aksam ne yediklerini sorduklarinda cogu zaman noodle yada corba gibi cevaplar verdiklerini soyluyorlar.
Bir cok ogrenci okulda $2-3 verilen ogle yemegi disinda hic bir sey yiyemiyor. O da tabiki yetmiyor.
Bu gercekten cok utanc verici bir durum.
15 yasina gelen bir cocuk calismadigi taktirde cogu zaman harclik alamiyor. Cunku ailesinin ona verecek parasi yok.
Benimde icinde bulundugum universite mezunu calisan orta sinifinsa yasam kalitesi git gide dusuyor.
Profesyonel bir isten ortalama $2500-$3000 arasi maas alirsiniz.
Ortalama $1800-$2000 arasi kira ve elektrik, su gibi giderleri verirsiniz.
Kalan paradan arabanin masraflarini, yemegi icmeyi nasil ayarlayacaginizi dusunun artik.
Araba da olmayi versin! diyen cok bilmisleri duyar gibiyim.
Hayir arkadaslar arabasiz ise gitme sansiniz yok!
Cunku burada New York haric hic bir sehirde dogru duzgun toplu tasima sistemi yok!
Yani mecbursunuz arabaya.
Pek cok arkadasim yillardir tatile cikamadiklarini soyluyorlar.
Hasta olmak gibi bir sansimiz hic birimizin yok!
Cunku bu ulkede gercek bir saglik, sosyal guvenlik sistemi yok!
Ben sahsim adina pek fena sayilmayacak bir hayat yasiyorum diyebilirim.
Ama nasil?
17 yasindan itibaren deli gibi ders calisarak
Oyle boyle degil, gencligimin en guzel yillarinda afedersiniz totom sandalyeye yapisti.
Herkes yan gelip yatarken, ben derslere ek olarak staj, proje, is kovaladim.
Haliyle suanda aranilan bir meslege sahip, ihtiyac duyulan biri olmanin rahatligini yasiyorum.
Krizin en yaman gunlerinde is bulmanin keyfini yasadim.
Tabi kriz olmasa hemen bulurdum.
Kriz oldugu icin 3 ay sonra buldum.
Yinede ben bile doktora giderken gercekten ihtiyacim var mi diye epey dusunuyorum.
Disciye bayadir gitmiyorum. Zaten korkuyorum acikcasi. Hem sandalyesinden hemde odeyecegim hesaptan :)
Disaridan bakildiginda hayatimiz cok rahat cok guzel gozukuyor sanirim ama isin ic yuzu hic oyle degil.
Turkiye'ye her geldigimde yada Turkiye'den misafirim her geldiginde bir insanlarda bir kaziklama istegi goruyorum. Uzuluyorum tabi, bu kisilerden soguyorum.
Kendilerince bu para bizim icin hic bir anlam ifade etmiyor diye dusunerek, yaptiklari fenaligi akla uygun hale getirmeye calisiyorlar.
Saniyorlar ki, bu para bizi etkilemeyecek.
Hayir arkadaslar, $5-$10'da bizim icin onemli bir para.
Cunku pek cogumuz icin o para cok zor kazaniliyor.
Tum bunlara ragmen niye mi burada yasiyoruz?
Onunda sebepleri var, bir gun onlari da yazacagim.
Tabiki bunlarin hepsi benim kisisel deneyim ve gozlemlerim, eklemek isteyen, katilmayan varsa o gorusleri de bilmek isterim.
Yorumlar kismina yazarsaniz memnun olurum.
Posts
