Posts
Son bir kac gundur hava korkunc soguk. Inanmazsaniz bakin twitter resimlerime, o resmi paylastigimda daha saat aksam 7 civariydi ve sonrasinda ben hala disardaydim :(
Termometre gordugumuz en fazla -15, -20 de olsa, gece olup gune$ batinca, bir de kor olasica ruzgar esince hissedilen-25, -30'u buluyor. Iste boyle gecelerden birinde arabanin yagini degistirmek icin gunler oncesinden alinmis bir randevumuz oldugundan disari ciktik. Restoranla yagi degistiren galeri-auto servisin arasindaki 5-10 dakikacik bir mesafeyi yurumek sorun degil, yag degisirken gider bir yerde yemegimizi yeriz diye dusunduk. Dusunmez olaydik!
Aslinda orada da oturup bekleyebilirdik ama ben beklemeyi sevmiyorum, afakanlar basiyor, etrafa sariyorum, hic iyi olmuyor. Giderken usudum ama idare edebildim. Yemegimizi yedikten sonra bana sen burdan tam karsidaki Ulta'ya gec istersen, zaten yakin donusu kendim yururum, arabayi alir getiririm demisti ama sogukta bir basina yurumenin ne kadar SIKIci hatta depresif bir his oldugunu Boston gunlerimde ogrendigim icin istemedim. Bende onunla servise yurudum. Donuste tam olarak dondum. Kulaklarimj falan hissetmiyordum, hatta burnumun aktigini bile cok gec farkedip sildim ama yolda onunda ayni seyi farkli bir zaman ve okulda ama Boston'da ogrendigini anlatti. Sirf bu yuzden bile o sogukta yurumeme degdi. Neden birlikte oldugumuzu bir kez daha anladim. Hep soylerdim; birlikte ve mutlu olmak icin bir birini sevmek yetmiyor. Ayni hayali sevmek ve o hayale ayni sekilde ulasmayi istemek, bu yolda somut adimlarda atiyor olmak gerekiyor. Dun gece bunlara bir sey daha ekledim; ayni aciyi benzer sekillerde yasamis olmanin etkiside yatsinmayacak kadar onemliymis.
Allah'tan servise gittigimizde her$eyi coktan halletmi$lerdi. Kapanmasina 1 saat kaldigi icin hemen arabaya atlayip, belki yeni bir sey gelmistir umuduyla Marshall's'a gectik. Orada es kaza aynaya gozum kaydi ki, ne goreyim butun yuzumu egzama basmis, suratim harita gibi olmus. Alis-verisimizi bitirip eve gelince tekrar aynaya baktim, dudagimda cikmaya namzet ucuk kabartilari. Giderken neyse de sanirim donuste hava daha da soguyunca, adeta altin vurus etkisi yapti. Son durumda 5-10 dakikalik kisa bir yolun bedeli olarak, 1-2 gun evde takilmam gerekiyor ki fazla ruzgar almiyim, yuzum normale donsun.
Ben tabi evde takilinca, gelsin pastalar, gitsin kofteler, usenip yapmadigim ne kadar yemek varsa bu 2 gunde yaptim.
Evde oturmayi, ve ev aktivitelerini hic sevmeyen bir insanin 1-2 gun bile olsa evde takilmasi cok zor bir durum. Robby bir gece once saat 10 civari hindistan cevizli dondurma yapalim mi demisti. Hindistan cevizini cok sevdigini bildigim halde o saatte zor gelmisti, bosver yapmayalim demistim. O da ustelememisti. Tabi ertesi gun evde takilmam gerektigi icin, hem zaten bu haftasonu onun dogum gunu oldugu icin, birazda bir gun oncesinden kalma vicdan azabiyla hindistan cevizli pasta yaptim. Hem de tek basina tum pastayi bitirmenin keyfini yasasin diye sadece onun icin kucuk bir pasta. Amerikalilar eminim 1 porsiyon der ama Avrupa porsiyonlariyla 2 porsiyonluk, ki o da zaten cok guzel ama patlamak uzereyim deyip yarisini daha sonra yemek uzere birakti.
Kalan vaktimde eski kazaklarimdan soktum. Ince olanlarin iplerini karistirip birlestirip, bir seyler yapip yeni evimizde cam kenarina yaptiracagimiz okuma kosesine kirlent ormeyi planliyorum.
Eski bir atkiyi sokerek kalinlardan birine basladim bile. Gerci sokmeyi dusunuyorum, ilmekleri guzel atamamisim ama annem sokme, duzunden bakinca guzel kalsin iste oyle dedi. Bakalim, ben kendimi biliyorum kurtluyum, sokunce bir mucize yaratacagima inanir (!) soker tekrar orerim.
Termometre gordugumuz en fazla -15, -20 de olsa, gece olup gune$ batinca, bir de kor olasica ruzgar esince hissedilen-25, -30'u buluyor. Iste boyle gecelerden birinde arabanin yagini degistirmek icin gunler oncesinden alinmis bir randevumuz oldugundan disari ciktik. Restoranla yagi degistiren galeri-auto servisin arasindaki 5-10 dakikacik bir mesafeyi yurumek sorun degil, yag degisirken gider bir yerde yemegimizi yeriz diye dusunduk. Dusunmez olaydik!
Aslinda orada da oturup bekleyebilirdik ama ben beklemeyi sevmiyorum, afakanlar basiyor, etrafa sariyorum, hic iyi olmuyor. Giderken usudum ama idare edebildim. Yemegimizi yedikten sonra bana sen burdan tam karsidaki Ulta'ya gec istersen, zaten yakin donusu kendim yururum, arabayi alir getiririm demisti ama sogukta bir basina yurumenin ne kadar SIKIci hatta depresif bir his oldugunu Boston gunlerimde ogrendigim icin istemedim. Bende onunla servise yurudum. Donuste tam olarak dondum. Kulaklarimj falan hissetmiyordum, hatta burnumun aktigini bile cok gec farkedip sildim ama yolda onunda ayni seyi farkli bir zaman ve okulda ama Boston'da ogrendigini anlatti. Sirf bu yuzden bile o sogukta yurumeme degdi. Neden birlikte oldugumuzu bir kez daha anladim. Hep soylerdim; birlikte ve mutlu olmak icin bir birini sevmek yetmiyor. Ayni hayali sevmek ve o hayale ayni sekilde ulasmayi istemek, bu yolda somut adimlarda atiyor olmak gerekiyor. Dun gece bunlara bir sey daha ekledim; ayni aciyi benzer sekillerde yasamis olmanin etkiside yatsinmayacak kadar onemliymis.
Allah'tan servise gittigimizde her$eyi coktan halletmi$lerdi. Kapanmasina 1 saat kaldigi icin hemen arabaya atlayip, belki yeni bir sey gelmistir umuduyla Marshall's'a gectik. Orada es kaza aynaya gozum kaydi ki, ne goreyim butun yuzumu egzama basmis, suratim harita gibi olmus. Alis-verisimizi bitirip eve gelince tekrar aynaya baktim, dudagimda cikmaya namzet ucuk kabartilari. Giderken neyse de sanirim donuste hava daha da soguyunca, adeta altin vurus etkisi yapti. Son durumda 5-10 dakikalik kisa bir yolun bedeli olarak, 1-2 gun evde takilmam gerekiyor ki fazla ruzgar almiyim, yuzum normale donsun.
Ben tabi evde takilinca, gelsin pastalar, gitsin kofteler, usenip yapmadigim ne kadar yemek varsa bu 2 gunde yaptim.
Evde oturmayi, ve ev aktivitelerini hic sevmeyen bir insanin 1-2 gun bile olsa evde takilmasi cok zor bir durum. Robby bir gece once saat 10 civari hindistan cevizli dondurma yapalim mi demisti. Hindistan cevizini cok sevdigini bildigim halde o saatte zor gelmisti, bosver yapmayalim demistim. O da ustelememisti. Tabi ertesi gun evde takilmam gerektigi icin, hem zaten bu haftasonu onun dogum gunu oldugu icin, birazda bir gun oncesinden kalma vicdan azabiyla hindistan cevizli pasta yaptim. Hem de tek basina tum pastayi bitirmenin keyfini yasasin diye sadece onun icin kucuk bir pasta. Amerikalilar eminim 1 porsiyon der ama Avrupa porsiyonlariyla 2 porsiyonluk, ki o da zaten cok guzel ama patlamak uzereyim deyip yarisini daha sonra yemek uzere birakti.
Kalan vaktimde eski kazaklarimdan soktum. Ince olanlarin iplerini karistirip birlestirip, bir seyler yapip yeni evimizde cam kenarina yaptiracagimiz okuma kosesine kirlent ormeyi planliyorum.
Eski bir atkiyi sokerek kalinlardan birine basladim bile. Gerci sokmeyi dusunuyorum, ilmekleri guzel atamamisim ama annem sokme, duzunden bakinca guzel kalsin iste oyle dedi. Bakalim, ben kendimi biliyorum kurtluyum, sokunce bir mucize yaratacagima inanir (!) soker tekrar orerim.
2 comments:
Kalinka sana evde oturmak yaramış her ne kadar sıkılmış olsan da :)
evet, evle ilgilenmem acisindan sahidende iyi oldu.
Post a Comment