Dolcetto Wafer Rolls~

Insanoglu cok uyumlu bir canli.
Garip ama gercek.
En kotu, en sinir bozucu, en iz birakan hatiralari unutmuyoruz belki ama onlara bile zamanla bir $ekilde ali$iyor, ya$amaya devam ediyoruz.
Vasfiye teyzeninde dedigi gibi oyle yada boyle bir yol tutturup gidiyoruz.
Gitmiycez de napicaz? Mecbuuur...

Gecen hafta (son 1 aydir hemen her gun oldugu gibi)  3 farkli ekrandan ayni anda Turk TV'si, Amerikan TV'si, Twitter, ve Facebook'dan hadiseleri takip ediyordum. Ekrana cok fazla bakmaktan mi, vaziyetin vehametinden mi bilemiyorum birden bire icim daraldi, yuruyuse ciktim. Iyiki de cikmi$im. Her zamanki oldugu gibi gecerken yolumun uzerindeki TjMax'e ugradim veeee
Cakma rulo kat buldum!
Nasil sevindim anlatamam. Cok ozlemistim gercekten.
Amerika'da marketlerde rulo kat benzeri abur cuburlar var aslinda ama icindeki cikolata yumu$ak degil, kati halde ve maalesef ben o halini sevmiyorum.
Kutunun uzerinde yumusak iyi cikolata yaziyordu ama lezzetinden emin olamadigim icin tek kutu aldim. Keske daha cok alsaydim.
Umarim bir daha denk gelirim.

Eve donerken yagmura yakalandim.

Yaz olmasina ragmen damlalari sert sert ve soguktu, usudum.

Eve gelip uzerimi degi$tirdikten sonra isinmak icin kahve yaptim kendime. 

Rulo katla pek guzel gitti.

Hayattan hep cok sey bekleyen, hirsli bir insan olarak ben bile bazen mutluluga kucuk seylerin yettigini hissediyorum. Yada bunu dusunerek kendimi kandiriyorum.

Parasiz kalip kirami nasil odeyecegimi dusunmek zorunda olsaydim, dengesiz bir sevgilim olsa onun manyakliklariyla ugrasmak zorunda kalsaydim, okumak istedigim okullarda okuyamamis, yada hayata dair cok bir amaci olmayan teker meker idare eden biri olsaydim, acaba kucuk $eyler beni hala mutlu etmeye yeter miydi?

Bizden nefret ediyorlar~

Fotografin konuyla alakasi yok. Lincoln park zoo boardwalk'ta cekmistim. Yakinda daha detayli, bol fotografli boardwalk yazisi gelicek. 

Surekli twitter yada facebook'a bakmaktan kendimi alamadigim gunler devam ediyor. Bu artik bir cesit obsesyon halini aldi. Her baktigimda yeni ve onemli bir olay oldunu gordukce daha da bakmak istiyorum. Bir ara application'lari telefonumdan kaldirmayi bile dusundum ama sonra vazgectim.

Farkli goruslerden insanlari takip ediyordum. Oldum olasi karsit fikrin ne oldugunu merak etmis, bu fikri nasil temellendirdigini bilmek istemisimdir. Kendini tum farkliliklara kapatarak, dogru yada yanlis bir fikri yobazca savunmak, kendi dogrularini da kohnelestirir bence.

Fakat bu son olayda belirli goruslerdeki insanlar oyle hoyrat ki, ben bile kapattim kendimi. Gercekten tahammul edemiyorum. Yinede tuhaf bir refleksle arada bir bakiyorum. Biraz okuyorum. Sinirlerim bozuluyor ve hemen kapatiyorum. 

Pek cok TV programi ona keza. 

Bu olayin sosyolojik bir olay oldugunu anlamamak icin ellerinden geleni yapiyorlar.

En son CIA baglantili bile dediler. 

Yok artik! 

Iyiden iyiye sacmaladiklari kesin.

Bir de yobaz websiteleri var. Onlar da saldira saldira bir hal oldular.

Bana gore esas provokasyonu onlar yapiyor. O zihniyet beni bile provoke ediyor. 

Akit, Yeni $afak, vs. zaten tam bir rezalet. 

Bildigim ve apacik gordugum bir tek sey var Ataturk, hatta Inonu (burada "hatta" benim ailemin de icinde bulundugu bir kesime pek iyi seyler yapmamasindan dolayi kullandim. yani tamamen kisisel) ve cumhuriyeti kuran kadroda bulunanlar cok buyuk adamlarmis. O kadar ki ne kadar camur atarlarsa atsinlar kirletemiyorlar. Attiklari camurun izi kocaman beyaz bir satih uzerindeki bir kucuk nokta gibi kaliyor. 

O yuzden onlardan nefret ediyorlar. Onlari sevdigimiz icin bizden de nefret ediyorlar. 

Sanirim benim anlayamadigim ve tahammul edemedigim de bu nefret. Ne olursa olsun, icim almiyor. 

Zaten olumlere, yaralananlara, zulum gorenlere acimamalarinin sebebi de o iclerindeki nefret.

Tum bu yasananlara, bu insanlara tahammul edemiyorum. O yuzden en kisa zamanda gundelik hayata donmeye calisicam. Daha normal saatlerde uyuyup, uykumu alarak, elimden geldigince gunu daha verimli kullanmak en buyuk amacim. Bakalim ne kadar ve ne zaman basarili olucam.

Chicago'da parklar

Gezi eylemleri nedeniyle hayati normal aki$inda ya$ayamiyorum. Dolayisiyla bloga normaldeki gibi postlar yazmam mumkun degil ama bu hic post yazmayacagim anlamina gelmez. 

Gezi parkinin onemi vurgulanirken hep dunya metropollerindeki parklara atifta bulunuldu ama Chicago metropol olmasina ragmen hic adi gecmedi. 

Bunun sebebi Chicago'da devasa bir parkin olmayisi ve sehir planlamasinin boyle bir parki konumlandirabilecek durumda olmamasi. Onun yerine adim ba$i kucuk bir park var.  Hatta sehir merkezindeki bazi bolgeler adlarini bu parklardan aliyor. (Rogers Park, Lincoln Park, Millenium Park, vs. ) Gol boyunca uzanan 2-3 tane buyuk parkta var ama yinede en buyugu bile New York'taki Central Park'in ceyregi buyuklugunde. Dahasi $ehir genel anlamda cok ye$il, oyle ki; 1-2 ana caddeyi saymazsak gerek suburb'lerde gerekse sehir merkezinde adeta milli park'ta ya$iyoruz. 

Kulaga abartili gelebilir ama yeni evimizin terasindan cektigim resimleri ekledigimde mubalaga etmedigimi goruceksiniz.

Herneyse, bugunku konumuz seri seklinde yazmayi dusundugum "Chicago'da parklar" baslikli yazimizin ilk parki suan oturdugumuz eve yakin sayilabilecek parklardan olan Kivanis Park.

Cadde uzerinde olan parklari cok sevmedigim halde, hava kapali oldugu gunler yuruyuse ciktigimda bazen oturuyorum.
Baharin gelmesiyle (evet, bahar buraya haziranda geldi) parktan guzel kokularda yukselmeye basladi.
Tabiat yeri geldiginde en guzel parfumden bile daha guzel kokar diyenlere hep itiraz etsemde en son gittigimde gercekten buyulendim. Keske o kokuyu bir yerlere depolama imkanim olsaydi. Oyle guzeldiki...
Tarif edilmesi zor ama denemeye deger.
Cok belirgin bir cicek kokusu, sanki leylak gibi hafif mayhos bir koku sanki hafif bir mentol kokusuyla karismis gibi. Biraz daha koklayinca reyhan kokusuda almak mumkun ama cok belirgin degil.
Ne derece anlasilir oldu bilmiyorum ama ahhhh olaganustuydu!
Bir de bu kokulari yol kenarindanki bir parktan, yani yanindan surekli arabalar falan geciyor. Buna ragmen bu kadar belirgin. 

7-8 yillik oldugu icin pek cok agac henuz buyumemis. Dolayisiyla henuz golgesinden yada serinliginden faydalanmak gibi bir luksumuz olamiyor maalesef.

3-4 bank bir kucuk yesillik bile yetiyor aslinda. Iyiki vaktiyle bu alan park olmak icin fazla kucuk deyip yerine Toki evleri, Avm, vs. yapmamislar :)

mahur beste~

icim cok daraliyor

giden canlara, yaralilara uzuluyorum...

Hani bazilari hep derler ya, Turkiye farkli dinlerin- kulturlerin bir arada ozgurce yasadigi ayrimciligin yapilmadigi bir yer. Bende hep sorarim onlara "hayatinda kac kere farkli bir dinden yada kulturden geldigini hissettin?". Aldigim cevaplar hep parayla alakalidir " bu ulkenin en zengin insanlari siz degil misiniz?" gibi sorularla karsilasirim. Parayla, zenginlikle ne alakasi varsa...

Hayatimda ilk defa Samandag/ Hatay'a gittimde 3 ya$indaydim. Teyzem orada oturuyordu. Kuzenim dogucakti, o yuzden gitmi$tik. Bazi $eyleri hayal meyal hatirliyorum. Benden 2 ay buyuk olan kuzenimle ele ele tutu$up hastane odalarini "karde$imiz dogdu, karde$imiz oldu" diye bagira bagira dola$mi$tik. Annem beni yakalayinca cok saglam paylami$ti. Iyi hatirliyorum. Hatta annem ben seni hic dovmedim, hep el ustunde tuttum dediginde, itiraz eder ve hep o gunu hatirlatirim.

Sonra bir cok kereler daha gittik. Bana gore Turkiye'de gercekten farkli din ve kulturlerin ozgurce ve bir birini hic rahatsiz etmeden yasadigi tek yer Samandag'ydi. 

Gonul bagim oldugundan olsa gerek kayibin oradan gelmesi icimi daha da yakti. 

Atilla Ilhan Deniz'ler idam edildiginde yazmi$. Ahmet Kaya'da guzel soylemi$. 

Bugun Abdullah Can Comert'in dogum gunuymus.

Iyiki dogdun Abdullah Can...

Iyiki dogdun...

***

Sabah borsaya ve Erdogan'in konu$malarina baktim. 

Bir dumenler donuyor sanki ama hadi hayirlisi...

Direni$ nedeniyle kapaliyiz #bublogdadirenisvar

Memlekette vaziyet boyleyken icimden gelmiyor zaten.

Heyecanli ve endi$eli bir bekleyi$ icindeyim.

Olaylarin kalbinde olamamaktan boyle tarihi gunlere uzaktan bakmak zorunda olmaktan muzdaribim.

Ne kadar surer, sonucu ne olur bilmiyorum ama umudum var. Bekliyorum.

Bu ara boyle...