Fotografin konuyla alakasi yok. Lincoln park zoo boardwalk'ta cekmistim. Yakinda daha detayli, bol fotografli boardwalk yazisi gelicek.
Surekli twitter yada facebook'a bakmaktan kendimi alamadigim gunler devam ediyor. Bu artik bir cesit obsesyon halini aldi. Her baktigimda yeni ve onemli bir olay oldunu gordukce daha da bakmak istiyorum. Bir ara application'lari telefonumdan kaldirmayi bile dusundum ama sonra vazgectim.
Farkli goruslerden insanlari takip ediyordum. Oldum olasi karsit fikrin ne oldugunu merak etmis, bu fikri nasil temellendirdigini bilmek istemisimdir. Kendini tum farkliliklara kapatarak, dogru yada yanlis bir fikri yobazca savunmak, kendi dogrularini da kohnelestirir bence.
Fakat bu son olayda belirli goruslerdeki insanlar oyle hoyrat ki, ben bile kapattim kendimi. Gercekten tahammul edemiyorum. Yinede tuhaf bir refleksle arada bir bakiyorum. Biraz okuyorum. Sinirlerim bozuluyor ve hemen kapatiyorum.
Pek cok TV programi ona keza.
Bu olayin sosyolojik bir olay oldugunu anlamamak icin ellerinden geleni yapiyorlar.
En son CIA baglantili bile dediler.
Yok artik!
Iyiden iyiye sacmaladiklari kesin.
Bir de yobaz websiteleri var. Onlar da saldira saldira bir hal oldular.
Bana gore esas provokasyonu onlar yapiyor. O zihniyet beni bile provoke ediyor.
Akit, Yeni $afak, vs. zaten tam bir rezalet.
Bildigim ve apacik gordugum bir tek sey var Ataturk, hatta Inonu (burada "hatta" benim ailemin de icinde bulundugu bir kesime pek iyi seyler yapmamasindan dolayi kullandim. yani tamamen kisisel) ve cumhuriyeti kuran kadroda bulunanlar cok buyuk adamlarmis. O kadar ki ne kadar camur atarlarsa atsinlar kirletemiyorlar. Attiklari camurun izi kocaman beyaz bir satih uzerindeki bir kucuk nokta gibi kaliyor.
O yuzden onlardan nefret ediyorlar. Onlari sevdigimiz icin bizden de nefret ediyorlar.
Sanirim benim anlayamadigim ve tahammul edemedigim de bu nefret. Ne olursa olsun, icim almiyor.
Zaten olumlere, yaralananlara, zulum gorenlere acimamalarinin sebebi de o iclerindeki nefret.
Tum bu yasananlara, bu insanlara tahammul edemiyorum. O yuzden en kisa zamanda gundelik hayata donmeye calisicam. Daha normal saatlerde uyuyup, uykumu alarak, elimden geldigince gunu daha verimli kullanmak en buyuk amacim. Bakalim ne kadar ve ne zaman basarili olucam.